روابط مثبت سوخت و انرژی سفر ما هستند. برخی ثابت و قدرتمند هستند، برخی در فصلهای زمانی خاصی حضور دارند و ما را کمک و راهنمایی میکنند. با این حال، موارد دیگری نیز وجود دارند که باید از آنها اجتناب کرد، یا پایان داد یا به حداقل رساند زیرا باعث انحرافات ناخواسته از مسیر زندگی، فشار اضافی روی روان یا حواسپرتی میشوند.
ابتدا انواع مختلف روابط را مرور میکنیم:
- برخی از روابط دائمی هستند مانند روابط ما با اعضای خانواده، شرکای زندگی، دوستان نزدیک و همکاران حرفهای. این ها پیوندهای مادام العمری است که ما با برخی افراد داریم. این روابط گرانقدر، نه لزوماً به دلیل تماسهای فراوان، بلکه به دلیل ماهیت رابطه پایدار هستند.
- برخی از روابط ما گذرا هستند. مانند روابط ما با برخی از دوستان، آشنایان و همکاران که برای مدتی وارد زندگی ما میشوند و سپس خواسته یا ناخواسته از زندگی ما میروند. برخی از این روابط حتی اگر برای مدت کوتاهی برقرار باشند، میتوانند بسیار ارزشمند باشند.
- بسیاری از روابط ما مجازی هستند. منظور از مجازی، ماهیت خودِ رابطه است. اینها ارتباطاتی هستند که ما با بازنمایی الکترونیکی افراد داریم (توجه داشته باشید که به آنها “دنبال کنندگان“، “دوستان” یا به معنای واقعی کلمه “ارتباطات” گفته میشود). دوستان مجازی ممکن است گذرا یا دائمی باشند و بسیاری از روابط دائمی و گذرا با استفاده از رسانههای اجتماعی تقویت میشوند. با این حال، بین استفاده از رسانههای اجتماعی به عنوان ابزار ارتباطی برای روابط رو در رو و استفاده از آنها به عنوان منبعی برای توسعهی روابط تفاوت وجود دارد.
چهار ویژگی روابط مثبت
اکنون بیایید با در نظر گرفتن این تمایزات، روی این چهار اصل برای نگهداری از سفر خود در دنیای روابط، خواه دائمی یا موقت یا مجازی تمرکز کنیم:
- باید دهنده باشیم تا بتوانیم بگیریم. برای داشتن روابط مثبت، باید روی آنها سرمایه گذاری کنیم. ما نمیتوانیم به سادگی گیرنده باشیم. چیزی که ما ارائه میکنیم نیازی نیست که ارزش مادی داشته باشد یا ملموس باشد (اگرچه میتواند باشد). دهندگی ما میتواند در قالب گوش دادن، حمایت، بازخورد یا همدلی باشد. روابط دو طرفه هستند. شما نمیتوانید به تنهایی این مسیر را طی کنید.
- روابط بر پایه ی اعتماد به وجود می آیند. اعتماد این باور است که طرف مقابل بهترین منافع شما را در نظر دارد و شما بهترین منافع او را در ذهن دارید. بازخورد و توصیهی صادقانه، حتی زمانی که دردناک باشد، بخشی از مراقبت از طرف مقابل است.
- روابط یک بازی برد و باخت نیست. در یک رابطهی مثبت برای برنده شدن من، شما مجبور نیستید ببازید. برای اینکه شما برنده شوید، من مجبور نیستم ببازم. ما هر دو می توانیم برنده شویم (یا ببازیم). هنگام موفقیتهای شما از من چیزی کاسته نمیشود. ما هم میتوانیم برای یکدیگر افسوس بخوریم و هم از موفقیتهای یکدیگر خوشحال شویم.
- روابط باید مناسب باشد. وقتی ارتقای شغلی پیدا میکنید، همکاران سابق شما اکنون زیردستان شما هستند و مافوق سابق شما اکنون همسطح است. شما میتوانید در یک رابطهی شخصی به سطحی از آشنایی و راحتی برسید که ممکن است برای یک رابطه حرفهای مناسب نباشد. به همین ترتیب، روابط اجتماعی قوانین ناگفتهی خود را دارد. احتمالاً با دوستان دانشگاهی خود جوری که با مادر شوهرتان رفتار میکنید، رفتار نخواهید کرد.
بیشتر بخوانید: چطور با تغییر شغل و محل کارمان کنار بیاییم؟
ساختن روابط مثبت در محل کار
یکی از چیزهایی که باعث موفقیت بیشتر افراد موفق میشود این است که روابط مثبت عالی دارند. برای ایجاد روابط قویتر در محل کار، باید تلاش آگاهانه کرد. چهار کار مهم برای ساخت روابط مثبت عبارتند از:
1) ارتباط داشتن، حیاتی است.
ارتباطِ باز یکی از سادهترین راهها برای ایجاد روابط مثبت و قوی در محل کار است. ارتباط باز تضمین میکند که همه فرصتی برای به اشتراک گذاشتن نظرات، ایدهها، شکایات، پرسشها و بازخوردهای خود دارند. نکتهی کلیدی این است که ارتباطات مکرر و مستحکم را به سادگی بخشی از کسبوکار خود کنید.
در جایگاه مدیر و رهبر، پیشنهاد میشود بهروزرسانیهای مربوط به شرکت را با کارمندان به اشتراک بگذارید و بازخورد مکرر به آنها ارائه دهید. این تضمین میکند که ایشان تمام اطلاعات مورد نیاز برای انجام کارهای خود را همیشه در اختیار دارند و در تاریکی و سردرگمی نگه داشته نمیشوند. بازخورد دادن، با نشان دادنِ این که رهبر در رشد و توسعه هر یک از کارکنان سرمایهگذاری می کند، به تقویت روابط مثبت رهبر و کارکنان کمک میکند.
بیشتر بخوانید: ۱۰ دلیل اصلی که باید از بازخورد دادن دست بکشید و روشی جایگزین پیدا کنید
برای تیمها، ارتباطات می تواند عامل موفقیت یا شکست در ایجاد رابطه باشد. بدون ارتباطات باز، همه چیز از بین میرود، افراد جدا افتاده کار میکنند و این طور احساس میشود که همه به جای کار کردن در نقش یک کل منسجم، فقط برای خودشان کار میکنند. رهبران باید هنجارهای ارتباطی را ایجاد کنند، کانال های مناسب (مانند ایمیل یا زوم) را انتخاب کنند و به تیمها آموزش دهند که چگونه از آنها به طور موثر استفاده کنند.
2) برای ایجاد روابط مثبت باید ذهنی باز داشته باشید.
لزلی واردمن، بنیانگذار Ambiance Matchmaking، توصیههای خوبی در مورد این باره ارائه میدهد که فقط برای روابط عاشقانه نیست: “لازم نیست آن چه را که به آن اعتقاد دارید قربانی کنید یا به خطر بیاندازید، اما همچنین نباید قضاوت کنید. ذهنی باز داشته باشید و به خودتان وفادار بمانید.»
واردمن توضیح میدهد که باید مرزهای خود را بشناسید، از تعصبات خود مطلع باشید و از خودتان آگاه باشید. اگر میدانید زمانی ممکن است وسوسه شوید که سریع نتیجه گیری کنید، سادهتر است که افکار قضاوتی اولیه را کاهش دهید و به خود یادآوری کنید که ذهنی باز داشته باشید.
3) خارج از محل کار ارتباط برقرار کنید.
ایجاد روابط، کار را آسانتر میکند. وقتی با همکاران خود ارتباط شخصی برقرار میکنید، تنش و اصطکاک کمتر و احساس رفاقت و حمایت بیشتر میشود.
اگر زمانی که با همکاران خود میگذرانید 100% روی کار متمرکز است، پیوندهای محکمی ایجاد نمیکنید. با کار از راه دور، این امر حتی چالش برانگیزتر میشود؛ دیگر فضای غیرکاری برای مراوده و ایجاد پیوند انسانی وجود ندارد. پروژههای داوطلبانهی گروهی، رویدادهای بازآفرینی و گردهماییهای مناسبتی، راههای آسانی برای کمک به تقویت پیوندهای تیمی هستند. دیدن همکاران و مدیران خارج از دفتر به ما یادآوری میکند که ما چیزی فراتر از عناوین کاری و شغل خود هستیم.
بیشتر بخوانید: ۷ راه برای افزایش قدرت در سازمان و تاثیرگذاری بیشتر
4) به تعهدات خود عمل کنید.
اعتماد سنگ بنای ایجاد یک رابطه محکم است و یکی از راههای مطمئن برای شکستن این اعتماد، رعایت نکردن تعهدات است. چه این تعهد تکمیل پروژهای باشد که خودتان روی آن کار میکنید یا یک ضربالاجل تعیینشده به همراهی یکی از همکاران بهعنوان بخشی از یک تیم، عواقب آن یکسان است – شکست اعتماد.
حتی پروژهای که بهصورت انفرادی روی آن کار میشد، بخشی از چیز بزرگتری بود و تکمیل نشدنِ کارِ شما در زمان مقرر، بر همه افراد دیگری که نقش خود را انجام میدهند، تأثیر میگذارد. رعایت تعهدات و رسیدن به ضرب الاجلها به شما کمک میکند نشان دهید یک بازیکن تیمی قابل اعتماد هستید.
احتمالاً موقعیتهایی پیش میآید که نمیتوانید ضربالاجل را رعایت کنید، اما تا زمانی که موقعیت را به درستی مدیریت کنید و آن را تبدیل به یک عادت نکنید، مشکلی نیست. به محض اینکه متوجه شدید که نمی توانید کار خود را به موقع انجام دهید، به سرپرست و هم تیمیهای خود اطلاع دهید. این کار همه را در یک جایگاه نگه میدارد و نشان میدهد که برای سایر افرادی که روی پروژه کار میکنند احترام قائل هستید.